Missie geslaagd en nu dagje rust

15 september 2020 - Zakopane, Polen

Nadat we in Lublin hadden ontbeten, eindelijk iets wat de bedoeling was dankzij een Pools sprekende hulplijn vertrekken we iets over half 9 richting de bergen. De stad uit ging redelijk voorspoedig. Het eerste stuk van de route ging via een b-weg naar het zuiden. Goede weg alleen jammer dat in Polen 2 huizen langs de kant van de weg al als bebouwde kom wordt gezien waardoor de maximumsnelheid 50 wordt ipv 90. Het reed wel aardig door. Na de koffie en chauffeurswissel komen we op een snelweg. Dat schoot lekker op.... Rustig op de weg en een maximumsnelheid van 140 rijden we de komende 170 km in 1,5 uur. Net iets sneller dan de 1e 100 kilometer.... En veel sneller dan de laatste 100 km bleek....druk richting de bergen, maar de andere kant op was het nog veel drukker... We konden wel een beetje rijden maar de snelheid was er wel uit. Maar goed, we komen uiteindelijk veilig aan in ons mooie moderne appartement met iets te veel lampen.... Wat een knopjes, maar wel mooi en schoon. Hier redden we ons de komende 4 nachten wel weer. We pakken de spullen uit en gaan het stadje in..... Wat een drukte.... Zouden die mensen allemaal gaan wandelen??? We wilden boodschappen doen maar hier zitten de supermarkten op zondag wel dicht... Helaas... Dat wordt ontbijten met noodles morgenochtend en vanavond maar weer uit eten. Omdat de supermarkt met het lieveheersbeestje (Pools is waarschijnlijk de enige vreemde taal waarvan we het woord voor lieveheersbeestje weten 🤣biedronka.... Lijkt nergens op maar dit kunnen we onthouden 😉) op maandag al om 5(!) uur in de morgen open gaat hier kunnen we morgenochtend wel lunch en drinken halen voor onderweg, dus dat scheelt. We gaan op tijd slapen, nadat we ook hier op de smart-tv Netflix hebben gevonden en zelfs npo via airplay 😀 De wekker gaat morgen om half 7 om op tijd te gaan wandelen, zodat we voldoende tijd hebben om de top van de Giewont te bereiken. Het is vanaf ons appartement 17 kilometer lopen, tot aan de top en terug... Zouden we moeten kunnen. Alleen wel ongeveer 1000 meter stijgen. We gaan ons best doen.

Het ontbijt met noodles en klein beetje yoghurt met muesli smaakt prima en we starten om 7.50 uur. Langs de supermarkt.... Who... Wat een drukte zo vroeg. Misschien zijn we niet de enige die op tijd willen starten met lopen... We slaan voldoende eten en drinken in voor onderweg en gaan op weg naar de ingang van het nationale park... Natuurlijk weer niet helemaal goed gekeken en aannames gedaan die niet klopten, dus stukje omgelopen maar uiteindelijk zijn we om kwart voor 9 bij de ingang. Laten onze online gekochte tickets zien en gaan beginnen. Route begint meteen al met stijgen. We zijn niet de enigen, maar iedereen loopt zijn eigen tempo en het is geen polonaise ofzo. Op splitsingen staan bordjes hoe lang het lopen is...  Maar ja op welk tempo.... Nou ja, we zien wel. We lopen rustig verder, af en toe een slokje water en iets eten. Route wordt wel steeds lastiger... Behoorlijk pittige klimmen maar we zijn niet de enigen die het best lastig vinden gezien het gehijg en de verhitte gezichten om ons heen. Behalve het 3 (schatten we in) jarige jongetje dat vrolijk pratend bij papa aan de hand naar boven klimt... Ze hebben uiteindelijk de top niet gehaald maar zijn wel een heel eind gekomen.. misschien een stukje in de draagzak tussendoor, maar op de momenten dat wij ze zagen liep hij zelf en hij bleef vrolijk. Leuk gezicht en gezien de gezichtsuitdrukkingen van de medewandelaars waren wij niet de enigen die het knap vonden. Wat we ook knap vonden was een oudere man die op badslippers met een plastic zak in zijn hand naar boven liep... Hoe dan ?? 🙄🙄🤔 We hadden zelf ook redelijk wat moeite met een aantal stukjes... Erg steil en grote stappen nodig om boven te komen. Maar het gaat goed. We zijn nog in de race om boven te komen. Op het plateau voor de top zien we dat we zeker niet de enigen zijn.... Wat een drukte... Alsof je gewoon in een park bent ipv dat er eerst tot ruim 1700 meter (het startpunt ligt op 800 meter) geklommen moest worden. Richting de top lijkt het wel redelijk druk maar geen optocht vanaf het begin...dus we gaan ervoor. Volgens het bordje 20 minuten lopen (tijdsduur komt aardig overeen met onze tijd). We klimmen eerst stuk zelf en dan komt er een stuk met kettingen waarlangs je jezelf omhoog kunt hijsen of als houvast. Dat scheelt iets. Op slippers met maar 1 hand vrij is dat vrij lastig dus we moeten even wachten... De truc is dan vooral om niet naar beneden te kijken... Best steile afgrond achter ons.... Uiteindelijk kunnen we verder en we bereiken de top.....alleen zo vol met mensen en geen plateau of iets dergelijks waar je kunt blijven staan.... Dus snel 2 foto's en dan door voor de terugweg.... Oei.... Dat is toch niet makkelijk... Ze hadden er wel eenrichtingsverkeer van gemaakt dat aan de top dus dat scheelt maar het is vooral zitten,benen laten zakken en dan weer verder. Ketting vasthouden, hopen dat degene achter je niet te hard aan de ketting trekt... Maar uiteindelijk is deze lastige daling gelukt. De rest zal beter gaan.... Nou.... Dat viel even tegen. Grote passen soms, klein stukje weer omhoog bij een stuk waarvan we dachten..  oh die mensen zijn even van de route afgeweken. .. oh shit toch niet.  🙄🙈 Beetje losse steentjes, grote gladde stenen, al met al hele uitdaging die daling. Dat zag er bij andere mensen toch stuk soepeler uit... . Maar goed, uiteindelijk komen ook wij redelijk heelhuids beneden. We besluiten pas in het stadje te gaan zitten en daar wat te drinken, nadat we bij een kraampje een koud sportdrankje to go hadden gehaald. Dat was lekker, koud drinken. We gaan ook meteen maar eten (half 5). Dat kan hier gewoon, super handig. Op de terugweg nog even langs het lieveheersbeestje.... Zo... Nog drukker dan vanochtend en wat een bende.... Vloer modderig van alle zanderige schoenen van de wandelaars in combinatie met waarschijnlijk wat vochtige vloer, veel lege kartonnen verpakkingen en hele lange rijen voor de kassa. Onze kassa mevrouw was ondertussen ook met haar telefoon bezig. Komt de snelheid niet ten goede waarschijnlijk 😀😉 Maar goed, we hebben uiteindelijk de boodschappen binnen en zijn rond 6 uur terug bij ons appartement... Douchen en dan lekker relaxen.... 

Daar gaan we vandaag mee verder, het is er heerlijk weer voor....25 graden en zonnig. De schade van gisteren is beperkt. Alleen wat spierpijn en blauwe plekken. Best trots op onszelf, onze fysieke gesteldheid is zo slecht nog niet 😊 maar vandaag even rust en dan morgen weer een wandeling...  Iets vlakker en makkelijker, misschien wel iets langer...  👊🏻🥾💪🏻

Tot dan

Foto’s

2 Reacties

  1. Marian Gronouwe:
    15 september 2020
    Wat een leuk verhaal. In welk gebied zijn jullie?
  2. Jurgen en Renate Baars:
    21 september 2020
    Hoi Marian, beetje late reactie, maar toen waren we in Zakopane. Vanuit Mazurië via Lublin naar de bergen, nadat we eerst aan de kust hebben gezeten. Super mooi land, maar dat wisten jullie natuurlijk al 😊