Laatste paar dagen Albanië

Na een uitgebreid ontbijt rijden we op ons gemak naar Tirana. We drinken buiten bij een soort huiskamerrestaurant kopje koffie (voor de wc moest je bijvoorbeeld door een gordijntje met daarachter een bankstel en toen een piepklein deurtje met een hurktoilet 🤔😃) We komen precies om 2 uur aan in de buurt van het hotel.... We zien een logo, verder niks. Ook de beloofde parkeerplaats is nog niet zichtbaar. Een man tegenover het logo kon vertellen hoe we bij het hotel moesten komen. Smal pad door. Gevraagd waar we konden parkeren. Blijkt ook door het smalle pad te zijn, maar daar stond eerst nog de auto van de wasserij, dus vandaar dat het niet helemaal duidelijk was. We parkeren de auto langs de achterkant van het gebouw. Moeten bij de receptie wel de sleutel afgeven voor het geval de auto aan de kant moet.... (Volgende dag snapten we waarom, er parkeren ook auto's om het gebouw heen, waardoor de in- en uitrit worden geblokkeerd... Maar wij hadden mooi plekje dachten we....(wordt vervolgd bij vertrek...) We krijgen een kamer op de 8e verdieping. Echt boven verwachting mooi, we hadden nl een relatief goedkoop hotel, dus dit hadden we niet verwacht 😃) We gaan vervolgens snel weer weg om wat van de stad te zien, omdat 1 dag misschien te weinig is om alles wat we willen zien te zien. We lopen richting de pyramide, ooit gebouwd als soort van mausoleum voor oud-dictator Hoxha, maar nooit gebruikt en wordt nu als hypermodern gebouw omgebouwd....dus volledig omringd met hekken 🙈 helaas. Er is een aantal interessante musea in de stad en om de volgende dag geen hele dag binnen door te brengen, bezoeken we vandaag Bunk' Art 2. Een museum in een bunker die je door het hele land ziet. Best interessant maar behoorlijk druk, heel veel informatie in kleine ruimtes en erg warm. We hadden ook wat meer achtergrondinformatie over de dictator verwacht, maar wellicht zien we dat morgen bij Bunk'Art (1).  We lopen nog even over het megagrote plein en gaan dan richting een klein brouwerijtje. Op Google Maps lijkt het in de buurt, maar in een grote stad is de schaal waarschijnlijk wat anders 🙈 toch nog aardig stukje lopen. We zien veel gebouwen in aanbouw, mooie moderne appartementencomplexen die je bij ons ook zou kunnen vinden en verder richting de brouwerij ook veel armoedige gebouwen enz.... Waar komen we terecht? Verkeerde stip op Maps?? Maar dan toch een bord en om de hoek het brouwhuis met terras en de brouwerij zelf. We drinken een paar biertjes, hier ook een stuk goedkoper dan in de stad zelf (of in ieder geval waar we hebben geluncht 😃) en lopen terug richting de wijk van ons hotel. Bewust uitgezocht vanwege de bars en restaurants... Bars zien we genoeg, restaurants waren wat lastiger. Bij de 1e blijkt namelijk de keuken gesloten... We komen uiteindelijk uit bij een italiaans restaurant, was lekker 🍕 

De volgende dag, na een echt lekkere warme douche met voldoende waterdruk (lang geleden 😉) uitgebreid ontbijtbuffet. Goede bodem voor onze plannen van vandaag. We gaan zoals gezegd Bunk'Art 1 bezoeken, 5,5 kilometer lopen vanaf ons hotel. Door de stad, dus ondertussen beetje rondkijken 😊. Goed te doen. Dit blijkt een grote bunker te zijn met heel veel dikke toegangsdeuren en 106 kamers. Ook wel druk, maar de mensen die er waren, waren net zo geïnteresseerd als wij. Dus we volgden elkaar mooi op met het lezen van de informatie. Erg interessant om wat meer te lezen over de geschiedenis van het land waar we 3 weken lang met veel plezier hebben rondgereisd. Bijna niet te bevatten dat het tot circa 1990 een soort van Noord-Korea was... Grenzen bewaakt met honden en prikkeldraad. En toch dachten de inwoners (niet alle Albanezen) dat dit de oplossing was en ze nemen hun voormalig leider niets kwalijk. Buiten op een bankje komen we weer op temperatuur (deze bunker was koel) en eten een soort van broodje (nou ja...broodje... Een soort grote baklava... Dus we eten allebei een halve en bewaren de andere voor later.... Het scherpe mes uit Permet zat nog in de tas....gelukkig geen tassencontrole hier bij de ingang van musea 😃) We lopen terug naar de stad voor nog een museum, museum over spionage in de dictatortijd, ook weer erg boeiend. Hiermee hebben we het binnenprogramma van vandaag afgewerkt. Besluiten even wat te drinken. Leuk lokaal barretje. We ruiken iets van een lekkere etensgeur en beseffen dat we ondanks de "baklava broodjes" (andere is ook al even op) toch nog beetje trek hebben. Dus we vragen de ober of we iets kunnen eten.. Snapte hij niet... Maar de locals aan de tafel achter ons konden wat tolken. Konden alleen niet uitleggen wat het was voor eten, maar na 3 weken wisten we wat Qöfte was (gehaktstaafjes) en tzatziki en brood was ook duidelijk 😃. Lekker 😊 (voor ons zijn dit soort plekken veel leuker dan een luxe ingerichte zaak met vertaalde menukaarten en engelssprekende obers 😃) Na deze goede tussenstop is het weer ook niet meer zo mooi... We gaan nog even langs een soort van checkpoint en het huis van Hoxha en dan begint het echt hard te regenen. Terug naar het hotel. Rest zien we later wel. Goede keus, laatste stukje rennen we, snel naar binnen. Lift in.... Rugzak bij de bar laten staan 🙈🙈 te goed weggestopt voor evt langslopende boefjes (die we eigenlijk hele vakantie niet hebben gezien, maar je weet maar nooit 😉) Toch weer de regen in. Krijgen gelukkig 2 paraplu's mee. Tas opgehaald bij de bar, netjes binnen gezet 😊 en nu we toch een paraplu hebben de "hartjestunnel" ook nog maar even bekeken. Weer terug naar het hotel. Even opfrissen voor het diner. We hadden restauranttip gekregen. Na even zoeken gevonden, maar er was eigenlijk niemand... Dan toch maar een ander restaurantje. Daar kregen we soort verrassingsmenu, ook keertje leuk. Toch wel lange dag zo en de volgende dag lange reisdag. Dus grootste deel van ons Albanese geld besteden we in de supermarkt in plaats van in een barretje. 

We zetten de wekker, zodat we rond half 8 zijn uitgecheckt en nog even kunnen ontbijten en dan op tijd weg. Bij het inpakken van de auto zien we dat de uitrit vrij is, mooi, kunnen we zo wegrijden. Na het ontbijt toch een auto, gemeld bij de receptie, auto weggezet en toen.... Bleek onze parkeerplek toch niet zo mooi, of althans niet voor onze auto.... Wat een krap bochtje... Eerst spiegels ingeklapt om een auto voor ons via de stoep te kunnen passeren. Dat ging goed. Toen de bocht..... Te krap aangesneden zou de rechterzijkant schade oplopen (hadden er al meer gedaan) Te ruim zou de linkerzijde schade oplopen.... Proberen.... Te krap... Achteruit, opnieuw.... Weer te krap....opnieuw... 🤔🤔 hoe dan?? Receptioniste gaf aan dat de man die ondertussen stond te kijken parkeer-expert was en dat hij hem er wel voor ons wilde uitrijden.... Doe maar dan. (Achteraf was dit volgens mijn horloge het stressmoment van de dag 😉) Nadat de bijzondere handrem er af was begon hij met heen en weer steken met aanwijzingen van een andere "buurman" Millimeterwerk, maar uiteindelijk schadevrij gelukt.... Auto bleek wel iets breder dan de man op voorhand had gedacht....volgende keer toch maar met de Aygo 😉. Stad uit was ook nog een uitdaginkje, maar dat konden we uiteindelijk zelf schadevrij. Land uit kostte zoals verwacht veel tijd door paar knelpunten in steden en een klein uur vertraging bij de grens... 130 km in 4 uur.... En dit keer waren de wegen goed, zelfs een snelweg... Met verkopers op de vluchtstrook, wandelaars en scooters. Dag Albanië 😍