3 dagen: herfst, wandelen en grensoverschrijdend / grens opgezocht (en binnen zonder kloppen 🤣)

Na onze 2 actieve dagen hadden we besloten om dagje rust in te lassen en de auto wat meer te laten doen, op naar Levoca. Een vd mooiste stadjes van Slowakije... We starten rustig op, maar wel om 8 uur ontbijt dus daarna nog wat meer rust, kopje poederkoffie en thee, doen even een handwasje en dan... Net als we naar de auto willen lopen.... Regen.... En niet zo'n klein beetje... En de paraplu's liggen in de auto... Dan maar even wachten, wordt iets droger. Weersvoorspelling verder van de berg af lijkt beter. Dus als de bui weer minder is, vertrekken we. Muziekje aan, dakje open. Temperatuur is rond 20 graden, zelfs weer beetje zon. Net voor aankomst in Levoca dak maar weer dicht want het begint een beetje te regenen. Parkeren de auto net buiten de mooie stadsmuren en lopen allebei onder een eigen paraplu want er was wel sprake van serieuze regen richting het centrum. Eerst maar even koffie, misschien wordt het droog... We vinden een plekje in een konditorei, taartje erbij. Erg lekker maar toch maar verder. Nog niet echt droog. Lopen een rondje langs kerk en gemeentehuis en toen stopte het met zachtjes regenen. Beetje onweer, heel veel regen en wind... Weer koffie drinken ergens. Nu zonder gebakje.... Dit wordt niet wat... Hele lucht grijs. We gaan terug, via winkelcentrum om wat te eten en kijken hoe het bij ons huisje is. Best ok, dus we kunnen nog buiten zitten, wel overdekt, met blote benen. Uiteindelijk koelen we toch wel echt af dus we zijn blij als we lekker binnen kunnen eten. Na het eten kijken we in bed een crimeserie, lekker warm. En we gaan nog even verder met de tatratea proeverij.... 57% is toch al best pittig....

De volgende dag lijkt het weer wel weer ok. We gaan na het ontbijt rondje in de buurt wandelen. Dit blijkt een kleine 18 km te zijn. Eerst 3 km omhoog over een weg waar geen auto's rijden en daarna via wat kleine plaatsjes over binnenweggetjes, door velden terug langs een paar terrasjes. Niet te inspannend, alleen jammer dat de afstanden niet altijd lijken te kloppen en we juist verder moeten ipv minder ver als je stukje verder bent... Wat ook jammer is is dat we blijkbaar de afslag op de landweg naar ons dorpje hebben gemist maar gelukkig kwamen we daardoor wel net bij een dicht restaurant met overdekte auto-oplaadplaats toen het hard begon te regenen. Daar schuilen we even en daarna kunnen we zonder poncho en zonder al te nat te worden de laatste 4 km afleggen 😃 geluk bij een ongeluk. Terug bij ons huisje schijnt de zon weer, lekker buiten zitten. Spelletje doen? Ja goed. Regenwormen? Ok!! Op het moment dat de regenwormen buiten komen regent het ... Ai... Niet meer doen dus. Maar nu is het toch al te laat. Spelen 3 potjes zodat er iemand heeft gewonnen. Handig zo'n overdekt terras. Ondertussen ronden we ook de tatratea proeverij af.... Pff heftig, 67 en 72% alcohol. Gelukkig zijn het maar kleine glaasjes, maar deze nemen we zeker niet in het groot mee naar huis 😃 Als we willen gaan eten is het weer droog, gelukkig. Van 400 meter in de regen kun je toch best nat worden namelijk.

De volgende ochtend hadden we de eer bij vader en zoon aan tafel te mogen zitten.  Hoera.... Slurpend geluid negeren en niet al te veel nadenken waarom mensen niet gewoon goedemorgen terug kunnen zeggen of geen gedag zeggen bij het weggaan.... Redelijk gelukt en het ontbijt rijden we klein stukje naar een ander deel van de Hoge Tatra. Daar lopen we een stukje naar het startpunt van de kabelbaan en volgen de route die in onze wandelgids staat en ook daar Jaroslav werd aangegeven. Met de kabelbaan naar 1750 meter hoogte en dan lopen met mooi uitzicht over de vallei. Tot aan 1750 meter zijn het 2 kabelbanen, erg mooi. Daarna volgen we de rode route zoals in het boekje staat. Op het bordje staat 5 kwartier en dan zouden we op 2000 meter zijn. Ok, doen we.....Ehm..... We klimmen omhoog, dat gaat redelijk. Er is een soort van pad met zand en stenen. Daarna is het iets vlakker, maar.... Waat is het pad.... Alleen maar grote stenen... Hadden ze die niet wat rechter kunnen leggen.... Andere mensen om ons heen lopen hier gewoon om ons heen maar is toch best wel beetje ingewikkeld. Maar dit gingen we doen. Lopen erg rustig verder....op een gegeven moment zien we waar we nog heen moeten... 5 kwartier??? Die hebben we al gehad.... En dan ook nog iets met kabels enzo en nog veel verder....en de lucht betrekt... We besluiten terug te gaan, grens van ons gezamenlijk kunnen bereikt (en van mij er overheen maar wel gedaan BAM). Moeten we dus wel dezelfde weg terug... Dan zien we wel een aantal berggeiten 😍😍 en een beetje gewend aan de stenen, dus terug gaat iets beter maar de 0.0 radler bij het kabelbaanstation was meer dan welkom. Terug met de kabelbanen, deel in de regen en daarna in het plaatsje in de zon nog wat eten, hadden we wel verdiend. Op de een of andere manier was dit stiekem toch heel intensief. Maar mooie dingen gezien!! Terug in ons hutje beetje relaxen (wel heel fijn een eigen plekje). Net voordat ik wil gaan douchen gaat de buitendeur open, horen we iemand praten. Dachten al, wat raar dat Jaroslav zomaar binnen komt....blijkt het de buurman.... Verkeerde huis 🙈🙈🤣 hoe dan? Wij zitten op de hoek....dus zij niet.... Veel excuses en hij gaat weer. Haha. Fris gedoucht gaan we eten, weer erg lekker. Maken een praatje met een Duitse man en zijn moeder, moeten echt een keer naar Leipzig zeggen ze. Ok, voegen we toe aan ons denkbeeldige lijstje. Zo slapen en dan morgen laatste dag hier, maar weer vlak rondje wandelen......alvast slaap lekker en tot de volgende keer 😘