Nieuwe omgeving

Nadat we de 1e nacht erg moesten wennen aan ons nieuwe huis....(goed geïsoleerd dus warm en een zacht bed zonder harde randen) waren we vroeg wakker en besloten om te gaan wandelen vandaag. Richting Gizycko, de plaats waarvan we dachten onze accommodatie geboekt te hebben, maar die uiteindelijk op ruim 6 km afstand lag te liggen... Die 6 kilometer is over een doorgaande weg zonder stoep... Niet zo leuk lopen, dus we besloten een andere route te nemen... Ruim 4 km langs dezelfde doorgaande weg maar dan de andere kant op 😀 We hoorden vanuit onze tuin (want ook hier ontbijten we buiten) wel dat er niet constant auto's rijden, dus dat zou moeten schelen. Klopte inderdaad maar echt lekker lopen was het niet, dus tempo er goed in en zo snel mogelijk van de weg af. Met een gemiddelde van iets boven de 5 kilometer lukte dat aardig. En toen werd het leuk. Landelijke weggetjes, af en toe een meertje en bijna geen verkeer behalve een aantal verschillende fietsers 2 keer.... Waarom gaan ze weer terug 🤔🤔 vreemd... We weten het nog steeds niet want de weg ging steeds verder en hield niet zomaar op. Gelukkig 😀 onderweg blijven we woordjes oefenen en ons verbazen over plaatsnaambordjes...  Waarom begint er een nieuwe plaats... Er woont bijna niemand... Begin van de onbebouwde kom van een Ieniemienie-plaatsje. Interessant, maar goed... We hebben de bordjes netjes laten staan. Uiteindelijk kwamen we na een kilometer of 11 weer wat in de bewoonde wereld en na 15 kilometer vonden we de eerste mogelijke stop (daarvoor was ook al iets maar dat zat dicht 🙄🙈) Daar ging ons plan van een aantal dagen geleden om niet 15 kilometer aan 1 stuk te lopen.. maar ging best ok en we waren blij om even te zitten en wat te eten. We kiezen een lekkere hamburger uit nadat we de onbekende ingrediënten hadden opgezocht. Waarschijnlijk niet helemaal goed, want de peer bij mijn hamburger (wat overigens ook wel klein beetje bijzondere combinatie zou zijn op de manier waarop ik het me had voorgesteld dus daarom gekozen natuurlijk 😀) heb ik niet kunnen terugvinden, maar de smaak was goed. Op het buurterras besluiten we nog wat te drinken en dan gaan we toch maar teruglopen... Nog een km of 6 langs de doorgaande weg waarvan we gisteren nog zeiden, hier gaan we niet lopen 😀) Ging ook best ok en na een kleine 22 (!💪🏻) km waren we terug, douchen en aan de overkant hapje eten.... Helaas... Dicht... Dan maar zelf koken. Kip met rijst, groente en een soort "chicken tonight" Zonder pakjes en zakjes iets maken met kip en rijst is hier net wat lastiger dan thuis, maar voor een keertje is dit ook best lekker 😋 Die nacht sliepen we een stuk beter 😀 

Maandagochtend is het gelijk lekker zonnig. Rustig ontbijten en dan op pad. We besluiten tot een dagje geschiedenis. De Wolfsschanze stond al op de planning en in het huisje vonden we ook nog een foldertje van een bunkermuseum met U-boot, uitkijktoren en een amber-room (toen we ontdekten wat dat was, zouden we er bijna een Bassie en Adriaan-avontuur van kunnen maken 😀) in Mamerki, op 18 km van de Wolfsschanze. Bij de Wolfsschanze heeft Hitler 900 dagen verbleven ten tijde van WOII en daar is een aanslag op hem gepleegd (waar de film Valkyrie over gaat, helaas, niet op Netflix 😉) Erg indrukwekkend, wat een grote complexen, uitgebouwd vanuit een oorspronkelijk kuuroord. Door de Duitsers is het complex begin 1945 grotendeels vernietigd, maar er staat nog genoeg om een indruk te krijgen. Ook is de aanslag op Hitler gereconstrueerd, tafel inclusief tafelschikking, de tas met de bom, de ravage na afloop. Wat een lef heeft de heer Von Stauffenberg gehad... Het monument voor hem en andere verzetters tegen het fascisme was ook wel even iets om stil van te zijn. Vanuit de Wolfsschanze maar ook vanuit Mamerki werd de aanval op Rusland  door de Duitsers geleid. Strategische plek, dichtbij de grens en omringd door water. In Mamerki hadden ze een bunker ingericht om een idee te krijgen hoe dat moest zijn, inclusief geluid van een luchtalarm en een krappe verbindingstunnel. Hetzelfde gold voor de onderzeeër, inclusief sonar-geluid. Interessant om een keer te zien. Buiten beklimmen we nog "even" een uitkijktoren... Oei... Dat wiebelt boven... Snel een paar foto's en weer terug naar beneden. We rijden via een iets andere weg terug (moest ook wel,want ik had de heenweg onze regels weer "overtreden", toch weer een onverharde weg ... (Waar het lijkt dat ik moet rijden in files en regen, wat toeval is.. is het niet geheel toevallig dat Jurgen af en toe wat onverharde wegen heeft 🤔🙄🙈😀), nieuwe afspraak.... Echt GEEN witte wegen meer... Ok ☺️ sorry auto... Maar met rustig rijden (14 km/uur) heeft hij weinig geleden) en doen nog weer wat boodschappen, zodat we weer kunnen koken vanavond als het restaurant dicht zit aan de overkant. Het restaurant lijkt open maar het gaat regenen. Ons buurtrestaurant is binnen wel erg ongezellig dus gewoon thuis eten. Lekker simpel, broodjes hamburger. Bakje yoghurt na afloop... Ruim voldoende. 's Avonds besluiten we onze geschiedenisdag met een potje kaarten en daarna een oorlogsfilm om in stijl te blijven. 

Ondertussen is het dinsdagochtend en schijnt de zon weer, wasmachine draait, zo ontbijten en dan de natuur in. Volgens onze wegenkaart een van de hoogtepunten van Polen, natuurgebied aan de Russische grens .. gok dat we niet per ongeluk in Rusland kunnen komen 😉 

O ja, het Bassie & Adriaan-avontuur van de amber-room zou kunnen heten, B&A en de verdwenen kamer... Er schijnt ergens een kamer verdwenen te zijn met allemaal amberversiering ter waarde van een 0,5 miljard dollar... Ze zijn nog aan het zoeken, in Mamerki zijn alleen replica's zichtbaar.... Raar verhaal 😀